Het is ook loslaten

Het begon bij de wens om beter tegemoet te komen aan de uiteenlopende onderwijsbehoeften van de kinderen. Het resulteerde in een verkenning in enkele groepen, en daarna in de overstap naar groepsdoorbrekend werken in alle groepen. “We merkten dat aan de ene kant steeds meer kinderen of extra hulp nodig hadden, of juist extra uitdaging zochten en aan de andere kant de leerkracht steeds vaker handen te kort kwam om aan die behoeftes te voldoen,” zegt Jacky Slijkhuis, duo-directeur van de Aloysiusschool in Schagen. “Hierop zijn we op zoek gegaan naar een manier om het anders te organiseren…”

Andere manier van organiseren
Die zoektocht naar een andere manier van organiseren ging stap voor stap. Samen met het team werd onderzocht hoe ze het verruimen van het aanbod voor de kinderen vorm en invulling konden geven. De uitgangspunten waren: een passend aanbod en onderwijskwaliteit voor de kinderen, een aantrekkelijke en uitvoerbare werkwijze en meer samenwerking tussen de leerkrachten. 

“Inmiddels zijn we drie schooljaren verder, waarin we geleidelijk het groepsdoorbrekend werken hebben ingevoerd. In dit proces leren we overigens nog elke dag. Het is ook loslaten en accepteren dat niets in één keer perfect gaat. Toch ervaarden we al snel dat kinderen nog meer stappen maakten in hun ontwikkeling, zowel qua schoolresultaten als in hun welbevinden. Het plukken van vruchten gaat sneller dan gedacht.”

Een eigen klas
Voor de kinderen veranderde er wel wat op verschillende momenten, maar in de dagelijkse praktijk is de school nog altijd hetzelfde als je er binnenloopt. “Er is nog altijd rust en regelmaat,” ziet Jacky. “Om dat te behouden zijn er bewuste keuzes gemaakt. Zo starten en eindigen de leerlingen elke dag in hun basisgroep, wordt er als het gaat om thematisch werken met IPC in de basisgroep samengewerkt en gaan de kinderen tijdens andere vakken, zoals rekenen en begrijpend lezen, naar wisselende instructiegroepen.”

Vraag je de kinderen hoe ze de nieuwe werkwijze ervaren, dan geldt voor de meesten dat het voelt alsof het nooit anders is geweest. Jacky is daar trots op. “De kinderen zijn er heel soepel mee omgegaan. Al blijven we scherp en alert of het ook daadwerkelijk voor elk kind werkt en blijft werken uiteraard.”

Bonus
De bonus voor het team is wat ze tussen de leerlingen zien gebeuren. Jacky: “Kinderen die binnen hun eigen jaar soms minder aansluiting vonden, spelen nu met kinderen die ze leerden kennen in hun instructiegroep. Zo zijn er inmiddels nieuwe vriendschappen ontstaan. Dit was niet de insteek, maar het is een prachtige extra.”